Yarından birşeyler beklemekle geçiyor ömrümüz... Aslında en önemli zaman yaşadığımız o an, ama günlük hayatın sıradanlığına alışıp fark edemiyoruz. Yaşadığımız her andan keyif almak varken, birşeyleri beklerken ömrümüz günden güne avuçlarımızdan kayıp gidiyor... Teğmen Giovanni Drago ilk görev yeri olan Tatar çölündeki Bastiani kalesine atanınca hayatın kendisi için yeni başladığını düşünüp yıllarca askerlik yaşamının monotonluğuna alışarak hep kahramanı olacağı bir savaşı ve zaferi bekledi. Ama ya o an hiç gelmezse, ya da geldiğinde gücü kalmamışsa... Bizi biz yapan seçimlerimiz... O halde harekete geçip şimdinin kıymetini bilmek, kendimizi çok da özel biri zannetmememiz gerekir... Aklıma bir de şu geldi “Seçilmiş bir yanlızlık sahip olabileceğimiz en büyük lüksse??? “ Beni düşüncelerden düşüncelere sürükleyen derin bir okuma oldu...