Gönderi
Hani bazen, bi kitap okudum hayatım değişti derler ya.. işte benim içinde Mücella o kitap oldu.. Mücallanın sessiz , kimsesiz yaşayışı ve nihayet kırmızı bi kilimin üstünde tek başına ölüşü.. hayatımda dönüm noktası oldu. Kızdım Mücellaya, niye sevmedin dedim , niye koşmadın hayatının peşinden, neden dedim ? sonra durdum düşündüm hayatımı , böyle olmaz diye.
Sen varsın ! yaşa dedim.
Varsın ! Hata yap, yanlış yap .. ama yaşa.
Zaten öleceğiz her birimiz bu gerçek.
peki yaşamayalım mı?
Gurur duy acınla, göz yaşınla...
İnsanlar hissizlikten ölüyor ..
··
41 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.