Bugün Pastoral Senfoni romanı hakkındaki görüşlerimi sizlerle paylaşacağım. Kitap 94 sayfa. İtiraf etmek gerekirse okuduğum en kısa romandı. Fakat kısa ve özdü. Yazar kısa olmasına rağmen oldukça güzel bir anlatım ile kurguyu dengelemeyi başarmıştı. Konusu şu şekilde: Ana karakterimiz bir papaz. Bir gün bir cenazeyi kaldırmak için gittiği bir evde, şöminenin önünde yerde oturan, görüp görebileceğiniz en pasaklı, en kirli ve en tuhaf kızı görüyor. Kız dediysem, genç kız ama insanlıktan eser yok kızda. İsmi Gertrude olan bu kızın hayattaki son yakını o gün öldüğü için papaz, kızı eve alıyor. Fakat daha önce hiç kimse Gertrude ile konuşmadığı için Gertrude konuşmayı bilmiyor, okumayı, yazmayı. Yeni doğmuş bir bebekten farksız adeta. Ev halkı Gertrude'a oldukça iyi bakıyor. Ona konuşmayı, okumayı, yazmayı, yani kısacası her şeyi öğretiyorlar ve bu genç kız tam bir hanımefendiye dönüşüyor fakat halen kör. Bu süre zarfında kız papaza aşık oluyor ama papazın oğlu da kıza karşı hisler besliyor ve ona evlenme teklif ediyor. Kız başta reddetse de daha sonra kabul ediyor. Papazın ise karısı ve Gertrude hakkında düşünmekten kafası oldukça karışık halde, karısını seviyor ama Gertrude'yi de sevdiğini hissediyor. O yüzden bu evliliğe pek sıcak bakmıyor -yanlış anlamayın, bu bir aşk hikayesi değil, aşk olayları kitabın çok küçük bir kısmını kapsıyor- Bu sırada bir ameliyatla Gertude'ın gözleri de açılıyor. Buradan sonrası spoiler. Fakat sonra Gertrude ölüyor ve kitap bu şekilde son buluyor. Kitaptan alıntıları sayfamda bulabilirsiniz.

Pastoral SenfoniAndré Gide · Oda Yayinlari · 19894,664 okunma

··

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nihal