İncelemeye başlarken kitaptan en çok beğendiğim şu alıntı ile başlamak istiyorum:
"Odysseus'un batıya doğru giden kara gemisinin güvertesinde doğuya doğru sürünerek özgürlüğü tadıyorum. Öncü ruhlu olmayanlar için büyük bir özgürlüktür bu."
Tam olarak mekan, zaman, olay örgüsünün yer almadığı bir eser ama içsel monologlar ile varoluşa verilen anlamlar, olmayan bir şeyin peşine düşme durumu bu kadar iyi yansıtılamazdı. Beckett için şöyle bir ifade okumuştum:
"Kelimelerle adeta dans ediyor. "
Bu ifadenin doğruluğu ile Beckett'in anlatımına büyüleneceksinizdir. İyi ki okumuşum dediğim ve iyi ki bu yazarın üslubunu tanımışım dediğim bir kitap oldu.