"Haritalar, trafik işaret ve lambaları
kentler, kamusal alanlardaki semboller, giysiler, eşyalar, objeler, tümünün anlam taşıyan renkleri vardır. Mesleklerdeki hiyerarşi ve sınıfsallık da -mavi yakalılar, kahverengi yakalılar, beyaz yakalılar- ırksal hegemonya da-beyazlar, siyahlar, sarılar-, politik, ekonomik olgu, oluşum ve olaylar da -kızıl devrim, yeşil sermaye, ak parti, yeşil hareket, kara faşizm- renklerle ifade edilir. Sarı liberalizm ve liberal partilerle, beyaz mutlak monarşi ile siyah anarşizm ve aynı zamanda hem faşizm hem aristokrasi ile, yeşil hem İslam hem sol partiler, solcular ile mavi Musevilik ile turuncu Budist rahipler ile özdeşleştirilmiş renklerdir.
LGBT gökkuşağının renklerini sahiplenir, feministler ise moru... Feministlerin tarih boyu "kraliyet rengi" olarak bilinen moru seçmesi garip ama gerçektir.
Doğada çok az görüldüğünden dolayı tekliği ve iktidarı simgeleyen mor rengi uzun yıllar yalnızca krallar, din adamları ve aristokratlar kullanabilmiştir. Roma imparatorluğu'nda çok özel bir renktir, ortaçağda başpiskoposlar, Katolik din adamları, hiyerarşide ne kadar yükselirse, giysilerindeki mor tonlar ve figürlerin sayısı da artmaktadır.
İngiliz kimya öğrencisi William Henry Perkin, 1856'da deneyler yaparken ilk sentetik boyayı oluşturdu. Mor rengi bulduğunda çok heyecanlansa da buluşunu yaymaktan korkuyordu. Zira bu halka, sıradan insanlara göre bir renk değildi. Nitekim moru hemen sahiplenen Kraliçe Victoria, bu icadı kabul ederek, kızının düğününde mor bir elbise giydi. Ve ondan sonra tüm saraylı, seçkin, soylu kadınlar bu rengin tutkunu oldu. Süreç içinde kadın ve mor özdeşleşti.
Peki, feministlere nasıl sirayet etti? Zaten ilk dönem feministler aristokrat kökenli liberallerdi. Feminist edebiyat eleştirisini inşa eden Virginia Woolf örneğin, işçi sınıfından kadınlardan, Hintli kadınlardan, Sufrajetler'den filan hiç hoşlanmazdı. İkinci dalgayla birlikte feministlerin mor rengi kabulünde ise birkaç veçhe söz konusu. Latince "violentia", şiddet; "violare" tecavüz etmek, İngilizcede de "violence" şiddet anlamına gelir ve bu sözcükler, ayrıcalıklı kadınlar dışındaki kadınlar tarafından, hem kadının hem de şiddet ve baskının göstereni olduğu için kabul edilir. Renk psikolojisi uzmanı Harold Braem'e göre erkeksi kırmızı ile kadınsı mavinin karışımı, kadın hareketi için hakların eşitliğini simgelemektedir. Mor, kutsallık ve ruhsallık özellikleri taşımakla birlikte aynı zamanda direnişin de simgesidir.."
Psikeart Dergisi, Hande ÖĞÜT
··
69 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.