Dini vahiyler ve sanrı sistemlerinin ortak dezavantajı, katı ve değişmez olmalarıdır. İnanan, inanış sistemine o kadar fazla yatırım yapar ki, artık onu ne değiştirebilir ne de mantık çerçevesinde tartışmaya açabilir. Sürekli arayışta olan ve sadece kısa aralıklarla aradığını bulan kuşkucular ise bu açıdan kendilerini daha az engellerler. Arayışı sırasında, kuşkucu peşinde koştuğu bütünlüğün mükemmelliğini bir an için bile görebilse, kendini oldukça şanslı hissetmelidir.