...Baba, çocuklarını sevmez; onları tasvip eder -yani "iyi" olduklarında, "tatlı", "saygılı", "itaatkâr", onun iradesinin kölesi, sessiz olduklarında ve Baba'nın havadan nem kapan eril sinir sistemini en fazla üzen beklenmedik huysuzluk gösterilerine kapılmadıkça- yani bir başka ifadeyle edilgen sebzeler olduklarında.
Sayfa 30
·
7 views
Babasının kızı her zaman gergin ve korku doludur, ağır da olamaz, tahlil de yapamaz. Üstelik nesnellikten nasibini alamaz ve Babayı takdir eder. Ona bağlı olarak da diğer erkekleri. Bunun arkaplanında korku ( "saygı" ) vardır ve Babasının Kızı, o mesafeli façanın arkasındaki boş kabuğu görmekten aciz olduğu gibi erilin kendisini yüksek, yani bir dişi ve kendisini aşağı, yani bir eril olarak tanımlanmasına da ses etmez ki, Babasının sayesinde gerçekten de aşağılıktır. (Syf:32)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.