Gönderi
Kendimi Japonya da küçük bir adada yaşıyormuş gibi hissettim.Bazen balıkçılarla tekneye bindim dalgalarla boğuştum bazen dalgıç olup derinliklere daldım.Öyle hissettiğim anlar midemde bir bulantı hissi oluştu gerçekten.Deniz yolculuğunda midesi bulananlar anlayacaktır ne demek istedigimi .
Dalgaların Sesi Japon kültüründen pek cok iz bırakan bir kitap oldu doğrusu. Bu tarz kitaplari okumayı seviyorum.
Uti-Jima adında içerisinde sadece 4 sokak lambasinin bulunduğu ,geçimini ise erkeklerin balikcilik ,kadınların dalgıçlık yapip farklı deniz ürünlerini toplamasiyla sağlayan bir ada.
Geleneklerine sıkı sıkıya bağlı, adada yaşayan pek cok kimse ufak bir gezinti dışında adadan ayrılmadığı için şehir yaşantısının luksleri kendilerine çok uzak.
Japonların balığı çiğ tukettiklerini biliyorduk ama kitapta bunu okumak daha garip geldi.Yakaladiklari balığı dilimleyip üzerine sos döküp, yanına biraz yosun ekleyerek yemeleri pek ilginç.
Karabataklarin Uti-Jima 'nin göçmen kuşları olduğunu ilkbahar gelince kaybolduklarini öğrenmek yine edindiğim ilginç bilgilerden.
Tabi bir de kahramanlarımız var.Kendi gücü ve idaresiyle başarıya ulaşmaya çalışan Şinji gibi.Sonu nasıl bitmiş kitabın yazmayacağım, iyi mi kötü mü okuyucuya kalsın .
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.