Stefan Zweig eseriyle daha tanışma fırsatı buldum. Ay Işığı Sokağı, bana yine Stefan Zweig’in psikolojik çöküntüsünü hissettirdi. Az sayfada çok şey vadeden bu kısa kitap, bir an içerisinde bitecek türden sürükleyici. Kitap etkileyici lakin doyurmayacak kadar yüzeysel, fakat bir o kadar da tadında. Okurken bir şeyler hep eksikmiş gibi hissediyorsunuz. Çünkü fazla bir olay örgüsü yok, fazlaca mekanlar da yok. Kitap daha çok yazarın II. Dünya Savaşı’ndaki ruh halini yansıtıyor olmalı. Kitabı okumadan aklınızda bir önyargı oluşturmak istemiyorum ama kitaptaki beş hikaye de hüzünle bitiyor.
Şimdiden keyifli okumalar