Soluksuzca aç gibi okuduğum bir kitap oldu.. Dostoyevski ruhuma bir kitapla daha da yakınlaştı yine. Yolda yürürken bana ve yalnızlığıma eşlik eden bir kitap.. Tıpkı baş karakterin yalnızlığı gibi. Kitap yapayalnız bir adamın sokakta yürürken ağlayan bir kadına denk gelir ve aşık olur, o karanlık geceleri bir anda aydınlanır.. Ve o kadınla geçirdiği günleri ise #BeyazGeceler olarak izâh eder... Kadının bir yıl boyunca sevdiğini beklemesi ve bir yandan da onun aşkından yanan bir yabancı...Bir karşılıklı, bir karşılıksız aşk arasında geçen duygu yüklü anlar...Biraz sevindirici, biraz üzücü... Sevdiğiniz birinin aslında kalbinde başka biri olduğunu bilerek,onu, sevdiği kişiye sadık olmasını bekler misiniz? Çok zor bir ikilem. Kısa olmasına rağmen anlamı çok büyük bir kitaptı... Umarım okurken sizde beğenirsiniz..İyi okumalar.

Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Karmen Yayınları · 201574,4bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eda