“İçimizde yaşayan o, yani, öteki kişi, ‘yalnız kişi’. Ey yalnız kişi. Biliyor musun ben bu çağdan nefret ederim. Etimle, kemiğimle, hücrelerimle nefret ederim…”
***
Bir çoklarımız için hikâye gerek kısa olması gerek romanda olduğu gibi sayfalarca süren yorucu betimlemelere yer vermemesi gibi özellikleri nedeniyle, kolay okunan bir tür gibi
