Hayatımda okuduğum en sağlam kitaptır kendileri. Neden daha önce okumadım diye kızdım kendime. Eser edebiyatımızın en büyük eserlerinden biri bence. Aşırı duygu yüklü bir kitap. Başlarda biraz sıkıldım. Ama sonra gayet sıkılmadan bitirdim. Ahmet Cemil'in çöküşü, İkbal'in sabrı, Vehbi beyin pervasızca ahlaksızca yaptıkları... Halid Ziya Uşaklıgil tabi bu eseriyle büyük bir üstad benim gözümde. Kitapta o kadar kaliteli cümleler var ki. Hiçbir cümle boş değil. Samipaşazade Sezai'nin Küçük Şeyler kitabına çok uzun cümleler var diye eleştiri yapmıştım. Uzun cümleler burda da var ama hiç bıkmadan usanmadan okuyorsunuz ve çok güzel cümleler. Üstüne üstlük o kadar yabancı ve eski kelimelere rağmen. İşte yazardan yazara fark var. İşte o yüzden bence üstad Halid Ziya Uşaklıgil.