Yirmi beş sene sonra bugün, o balkona gidip aynı açı ile fotoğrafı yeniden çeksem, kadrajıma kurumuş ağaçlar, solmuş çiçekler ve boyası dökülmüş duvarlar girer. Çünkü bir evden insan gittiğinde, ocakta pişen tarhananın kokusu gider, salondan diğer odalara yayılan radyo sesi gider, kapı eşiğinde bırakılmış bir çift terlik gider, askıdaki çamaşırlar gider, banyodaki sabun, sehpadaki boş bardak, koltuktaki gazete gider. Yatak odasına serilmiş seccade ve üzerine tutturulmuş tespih gider.
...
Evi ev yapan; tuğla, demir, beton ve çatıdan ziyade, orada yaşayan insanlardır.
Sayfa 72
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.