Yalnız, öz güvensiz, çevresi tarafından dışlanmış 40 yaşlarında emekli bir memurun günlüğünü okuyoruz eserde. Anılarını anlatan anlatıcı insanlara karşı intikam ve hınçla doludur. Bazen kendini insanlardan ayrı çok üstün aşırı zeki görürken bazense bir haşere bile olamayan aşağılık bir varlık olarak görmektedir. Ruh hali hep uç noktalarda olan anlatıcı topluma uyum sağlayamayan ayarı bozuk bir adamdır.
