Ayşe Keleş: Diyemem... Bazen kocaman bir şehir kurulur içimde, Her neşeli cıvıltılı sokağında, Ağlayan bir çocuk saklanır... Üzerime var gücüyle yıkılır yalnızlık, Kasvetiyle bir bakarım her yer darmadağınık......

Diyemem... Bazen kocaman bir şehir kurulur içimde, Her neşeli cıvıltılı sokağında, Ağlayan bir çocuk saklanır... Üzerime var gücüyle yıkılır yalnızlık, Kasvetiyle bir bakarım her yer darmadağınık... Hayata meydan okumak gibi, İmkansızlıkları yıkmak gibi, Yeniden doğmak, İlk adımı atmak gibi, Sevmek seni, Seni sevmek... Kefil oluyorum kalbime, Gökyüzüm olursan, En karanlık gecelerini de seveceğim... Denizim olursan, En hırçın dalgalarını... Karşısında duracağım rüzgarlarının, Bırak dilediği gibi savursun saçlarımı... Diyemem,söyleyemem... Talan olmuş bahçelerde kayboldum, Usta ellerinle işle,camdan kalbimi... Kırıklarından kuşlar yap, Uçur gökyüzüne, Kanat çırpalım birlikte... Sisli olsun, Ama sadece ikimizin gökyüzü olsun, Diyemem... Sevipte söyleyememek gibi, ‘’Kayboldum bul,’’diyememek gibi, Seni sevmek, Sevmek seni... Biliyor musun? Bazen kocaman bir fanus olur hayat, Boğulur nefes alamam... Mıh gibi kışın ortasında kalır ömrüm, Yüreğimi nereye koysam bilemem... En cömert zamanı değil baharın, Gel diyemem, Kalbimden öpsen de dinse sızıları, Diyemem... Seninle kelebekler kadar yaşasam baharı, Ölsem de gam yemem...

Sayfa 60

Dedim ki Kendime Ayşe Keleş

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.