VAZGEÇMEK NEDİR?
VAZGEÇMEK
* Elindeki külleri savurup gökyüzüne, yukarıya bakmaktır.
* Vazgeçmek bazen tercih, bazen kabullenmek, bazen de tükenmek demektir.
"Bugün içimdeki yerini değiştirdim.
Yüreğimin ortasında duran yerini değiştirdim. Bunun için önce kaldırdım seni durduğun ve iz bıraktığın yerden. Neredeyse şeklini almış etimin üzerinden. Sonra yastık kabartır gibi şöyle bir vurdum, silkeledim, kendine gelmeye yüz tuttu sanki... her ne kadar şeklini almış olsa da senin orada rahat etmediğini farkettim. Şayet sensen bu geldiğim yerin öznesi, esas olan seni rahat ettirmekti. İçimin etrafına bakındım, sana daha rahat bir yer bulabilmek için. Daha önce durduğun yere başımın üstüne baktım. Ondan da huzursuz olmuştun. Herşeyimin başı, her başlangıcımın çıkış noktası olmak da yormuştu ya seni. Birden gözüme "aldığım derslerden sonra öğrendiklerim" kutucuğu çarptı, üstelik en çok boş yerde orada vardı. Güzel bir köşeye rahat bir konum uydurdum, seni oraya koydum. Şimdi senden senin bildiğin anlamda vazgeçtim. Şimdi seni benim bildiğim anlamda bir daha hiç yorulmayacağın bir yere koydum. Bana öğrettiklerini sindirdim. Bile bile birer yitik savaşçı olduğumuz değirmenler karşısında pes ettim belki ama, suyun akışını öğrendim. Neden ve niye diye sormadan da onun akacağı yere aktığını."
Bir çok insanın söylediği gibi "kolay yol" falan değildir vazgeçmek, bunun üzerine bahse girerim. Kolay olan devam etmektir çünkü devam ediyorsan zaten iyisindir. İyi değilsen, her şey berbat gidiyorsa bile içinde bir umut vardır, umut yoksa bile inat vardır, bi şekilde seni yolda tutan bir şeylere sahipsindir.
Ama vazgeçiyorsan gerçekten her şeyini kaybettin demek ki, demek ki şakan yok.
Vazgecmek bir insanın üstune alabileceği en büyük yük belki de. Hiçbir şeyin gerçekleşmemesini bilerek ve isteyerek neden olmanın sorumluluğu ve ağırlığı ile bir şey yapabilecek kuvvette ya da istekte ol(a)madığının somut bir kanıtını ortaya koymanın boğucu rahatsızlığını içerir vazgeçmek.
Vazgeçmek hayallerinin kırıklığını, amaçlarının önemsizligini fark ettiğin an, kendi güçsüzlüğünü ya da başka şeylerin anlamsızlığını gördüğün, bir şeylerin "boşuna" olduğunu idrak ettiğin an. Yenilgi ve suskunluk ve bir şaşkınlık ve borçalama dönemi.
A. Karaçay
··
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.