Bu devrim niteliğinde, sezgileri aykırı bir fikirdi. Bu zamana kadar binlerce yıldır içimize işlemiş geleneksel bilgelik, refahı arttırmanın en iyi yolunun harcama değil tasarruf olduğu yönündeydi. Ancak Mandeville, kilisenin günah saydığı açgözlülük ve gereksiz alışveriş ya da şaşalı partiler vererek gösteriş yapmak gibi şeylerin istihdam, iş ve zenginlik ürettiğini; başka bir deyişle, zenginlerin kişisel ahlaksızlıklarının topluma ve dolayısıyla herkese yarar sağladığını gösterdi.