Heyecandan nefesleri kesilerek bir töreni, bir şöleni beklerler; sonra vaftiz ettikleri, evlendikleri ya da gömdükleri insanı ve hayatını toptan unuturlar, tekrar her zamanki uyuşukluğa dalarlardı. Bu uyuşukluktan onları ancak yeni bir isim günü, yeni bir düğün kurtarırdı.
Sayfa 146Kitabı okuyor
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.