Ama başka bir dönemin sanatçıları olan bizler, neyi betimleyeceğiz? Şimdiki insanlığın ödülünü, ölüm düşüncesinde mi arayacağız? Bunu haksızlığın cezası ve acının karşılığı olarak mı göreceğiz?
Hayır, bizi artık ölüm değil, yaşam ilgilendiriyor. Biz mezarın ötesindeki yokluğa da, zorlama bir özveriyle elde edilmiş esenliğe de inanmıyoruz. Verimli olmasını dilediğimiz içindir ki, yaşamın mutlu olmasını istiyoruz. Zenginin ölümüne yoksulun sevinmemesi için, Lazar gübrelikten kurtulmalı. Kimilerinin mutluluğunun suç sayılmaması ve Tanrının ilencine uğramaması için, herkes mutlu olmalıdır. Çiftçi buğdayını ekerken, yaşam denen yapıt için çalıştığını bilmeli; çevresinde ölümün dolaşmasına sevinmemeli. Sonunda ölüm, ne gönencin cezası, ne de acının avuntusu olmalı.
··
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.