Belki annemi bulurum diye sokağa fırladım. Koştum, koştum, koştum... Kendimi tanımadığım bir sokakta buldum. Arkamda babam vardı. Hiçbir şey söylemeden elini uzattı, tuttum. Buz gibiydi elleri. Benim elimi tutmasıyla bir file tutması arasında hiç fark yok gibiydi. Ellerin de kör olabileceğini o gün öğrendim.
Sayfa 34 - Can YayınlarıKitabı okudu
··
26 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.