Kitapta üç tane birbirinden bağımsız hikaye geçmekte. İlk hikaye ikinciden sonra yazılmıs ama kitabın başında bulunuyor.İlk hikayeden sonra diğerini okuyunca insan "ah keşke diğer karakter de böyle olsaydı" demeden edemiyor. Biraz bilmece gibi oldu yazdıklarım. Sırf spoiler vermemek için mücadelem... İnsanın vahşi doğa ile çetin mücadelesi ele alınmış. Ama ne mücadele!.. İlk iki hikaye Kuzey Kutbu'unda geçiyor. İlk karakterimiz -50 derecede soğuğa ne kadar dayanabilirse, o kadar mücade ediyor. Sakalları, elleri, ayakları buz tutuyor. Bilmediği bu hava şartlarını başta küçümsüyor ama gitgide acı gerçek yüzüne; soğuğun çarpması gibi çarpıyor. Yola çıkmadan önce "tek başına yola çıkma, yalnız kalma sakın" diyen ihtiyarın sesi uğuldamaya başlıyor kulaklarında.. Diğer hikayedeki karakter bana, o ihtiyarın gençliğiymiş gibi geldi. Onun şartları diğerine nazaran daha iyi geldi. En azından -30 derecede mücadele verdi. İki hikaye "Ateşi Yakmak" adı altında farklı senelerde yayımlanmış, farklı konulardan bahsetmişti. Üçüncü öykü; pastırma sıcağında ve kül gibi bir havada bataklık gibi bir arazide geçiyor. Karakterimizin doğayla mücadelesi bu sefer açlıkla sınanarak devam ediyor. Bir yandan kurtlara yenme korkusu bir yandan sefil bir açlık... #kitapyorumu Okudukça dondum iliklerime kadar üşüdüm. Karlarda battım, çıktım. Kah sulara battım kah ellerimi hissetmez oldum. Hele o açlık! Sanki kemiklerim görünüyor, can çekişiyordum. Doğayla insanın mücadelesi hiç bu kadar gerçekçi hissettirmemişti. #alıntılar Eksi otuz dereceye kadar ıslak çoraplarla yola devam edebilirsin ama daha soğuk havalarda ateş yak. Yanmış eller, ölü ellerden daha iyiydi. Hatta elsiz kalmak bile ölmekten iyiydi. Asla tek başına yola çıkma!

Ateş YakmakJack London · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202311,5bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

NkO