Sürekli korunan, kollanan, düşmeden, kalkmadan büyüsün denen çocuklar yürürken korkarak adım atarlar. Parka gittikleri zaman korktukları için kaydıraktan kayamazlar. Tırmanırken ayakları titrer. Merdivenden inerken tedirgin olurlar. Tek başına olmak korkutur onları… Çünkü her zaman yanlarında birinin olmasına ve işlerinin onun yerine yapmasına alışmışlardır. Kendi başına kalınca endişelenir, yapamayacağından korkar.