Gönderi
( spoiler)
Gurur hayatın tuzudur derler; gururum nereye gitti? Ya ben yaşadığım hayatı anlayamadım ya da bu hayatın hiçbir değeri yoktu. Daha iyisini de bulamadım, göremedim, kimse de göstermedi. Sen bir gelip, bir kayboluyordun, tıpkı parlak, hızlı bir kuyrukluyıldız gibi; bense her şeyi unutuyor, ağır ağır sönüyordum...
Hayallerimin kadını uzun boylu, düzgün endamlı, sevimli fakat mağrur bakışlı, hülyalı sarmaşıklara karışmış, rahat rahat oturur ya da halılar, kumlu yollar üzerinde salına salına yürüdü.
İnsan niçin yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün gene aynı hayat.
insan en derin zekanın bile İçinden çıkamayacağı bir çelişmeler karanlığına düşer. Bir gün her şeyi istersin, ertesi gün tutkuyla, ölesiye ona bağlanırsın, daha ertesi gün onu istediğinden utanırsın, arzun Yerine geldiği için hayata lanet edersin. Işte İnsan hayatta kendi isteğinin peşinden serbestçe giderse böyle olur. Bastığımız yeri yoklayarak yürümeliyiz; bazı şeylerden gözlerimizi çevirmeliyiz, mutluluk hülyalarına kapılmamalıyız, mutluluk elimizden kaçarsa İsyan etmemeliyiz; hayat budur işte... Kim demiş Hayat zevk ve mutluluktur. Ne saçma düşünce!
Bu kitapta önemli olan
Oblomov değil, Oblomovluktur.
( Dobrolyubov)
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.