Gönderi

... Fahir için de her zamanki gibi sıradan bir gün batımı olmayacaktı bugün. İçinde bulunduğu ânı anlamlandıran çok büyük bir sebebinin olduğunu düşünmüş, yanı başındaki Ayla’ya fark ettirmeksizin tebessüm etmişti. O da mutluydu diğer günlerine bakarak. Böylesine bir huzuru çocukluğunda sık sık yaşamış; lâkin her insanın mesut olmak hakkını o, uzun zamandır elde edememişti. O sırada bir duâ yolladı ta yukarılara, göklere; ama bunu kendisinden başkası ne bilecekti ne de bu duâya âmin diyebilecekti. Acaba Fahir, hayatın içinde bu duâsına karşılık bulacak mıydı?
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.