Sanki hiç yarın yoktu. Sanki hiç geçmiş diye bir şey yoktu. Hep o an vardı. Bir de doyumsuz zevkler... Ne dünün acıları uyardı onları, ne geleceğin kaygıları. Doğdular, büyüdüler, eğlendiler ve öldüler. Bu kadar basit miydi yaşamak ve ölmek? Tıpkı bitkiler, hayvanlar, kuşlar ve böcekler gibi. Eğer öyleyse adımız niçin insan?
Sayfa 61 - AkçağKitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.