Umudumu kaçıncı esen rüzgarda bıraktım
Benliğimi hangi karanlık sokakta çaldırdım
Sesim çıkmazken
İçinden avaz avaz çığlıklar savurdum
Duymadınız
Görmediniz yardım elini esirgediniz.
Olsun insanoğlu değil midir sonuçta
Eğer bir kumar olsaydı yaşam
Emin olun her zaman kazanırdınız
Ben galip gelemem
Ben mutluluğu yenemem
Sevgiye varmam
Huzura kavuşamam
Ruhum alışıktır acıya
Bedenim doymuş doruklara
Rüzgarın tenimdeki hissi
Hayatın tokatları bu da acı veriyor
~ E.K ~