Malthus’un insandan kaçış (Misantropique) teorisi
Burjuva ekonomistlerin çoğu, işsizliği ve sefaleti, doğanın ölümsüz yasalarıyla açıklamaya yeltenirler. Bu ekonomistler arasında İngiliz Papazı Malthus, 1798’de, en gerici teorilerden birisini önermiştir.
Malthus tarafından formüle bağlanan bu tez, şunu iddia eder:
Toplumun başlangıcından bu yana nüfus, geometrik bir ilerlemeye (1,2,4,8)göre, ve yaşama araçları ise, doğal zenginliklerin sınırlı olması sonucu, aritmetik bir ilerlemeye (1,2,3,4) artar. Malthus’a göre, kalabalık halk yığınları, bu dünyaya çok fazla gelmektedir; bunlar ne iş bulabilirler, ne de yiyecek. Malthus bu sonucu yanlış istatistik üzerine kurulmuştur.
Malthus’un bu teorisini bütün saçmalıklarına karşın, burjuvazi büyük bir hayranlık ve keyif içinde kabul etti. Çünkü bu teori, kapitalizmin bütün kötülüklerini haklı göstermeye elverişliydi. İşsizlik, işçi sınıfının sayısının mutlak olarak aşırı hızla çoğalmasına yoruluyordu. Doyurulacak boğazın fazlalığı yaşama araçlarının kıtlığı ile açıklanıyordu. Malthus’a göre proletarya işsizlikten, açıklıktan ve sefaletten kurtulabilirsin. Ama bu kapitalist düzenin değiştirilmesiyle değil, evlenmekten kaçınmak ve doğumu yapay yollarla önlemekle olabilirdi. Bundan başka, Malthus, insanlık için felaket olan savaş ve salgın hastalık vb. gibi afetleri, insanlık için bir iyilik olarak kabul ediyordu. Çünkü diyordu, bu afetler, fazla nüfusu yok etmek suretiyle, nüfusu yaşama araçlarının miktarına uygun hale indiriyor.
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.