Hakîkî dost, Allah namına size bağlananlardır.Bunlardan başkaları için dostluk,şu veya bu cihetten bekledikleri bir menfaatten ibârettir. Ya gençsiniz,ya güzelsiniz,ya zengin, ya mevki sâhibi, hoş sohbet, hülâsa bir sûretle etrâfınıza faydalısınız; o zaman etrâfınızda nâmütenâhi dostlar bulursunuz. Fakat bu vasfınızı kaybettiğiniz gün, dostlarınız da kaybolmuştur. Onun işin İmâm-ı Câfer: “Yüz dostun varsa doksan dokuzunu sil,biriyle de sık görüşme”diyor.