Gönderi
Anne olduğumdan beri evladımın hem benim bir parçam olduğunu hem de asla bana ait bir şey olmadığını kendime anlatmaya çalıştım. Tüm dünyam, hayatım evladım olmuştu olmasına ama daha 2 yaşında olmasına rağmen bile benden bu kadar bağımsız olmasına ne demeliydi? Sonunda fark ettim, o benim evladımdı evet ama Rabbimin de bir emanetiydi. Madem bana böyle mükemmel bir emanet verildi, benim tek görevim ona bu hayat yolunda yoldaşlık etmekti. Sürekli bunları düşündüğüm bir dönemde bu kitabı okumak kendim için çok önemliydi. Emanete nasıl sahip çıkmam gerektiğini bana usul usul anlattı, yazar hanımın eline sağlık... İlmine, kalemine sağlık Allah daim etsin ve hepimize yardım etsin.
10 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.