Sultan Gıyaseddin Muhammed bin Bahaeddin Sam (1163-1203)
Dizak Savaşı'nda (1163), Oğuzlara karşı Gur sultanı Sultan Seyfeddin'i arkasından bir mızrakla vurarak kardeşinin de intikamınu alan Ebu'l-Abbas bin Şiş, bu savaştan sonra Gurlu ordusu Garcistan'ın merkez şehri Efşin'in Veraverd eyâletine geldiklerinde Gıyaseddin Muhammed'i devletin yeni hükümdarı olarak tanıdığını bildirdi. Gıyaseddin Muhammed "Sultanü'l-Âzam" unvanıyla tahta çıktı. Kardeşi Muizeddin Muhammed de ağabeyinin hizmetine girip sercândârlık (sultanı koruyan birliğin başbuğu) görevine tayin edildi.
...
Gurlular Devleti'ne en parlak dönemini yaşatan Sultan Gıyaseddin, 11 Şubat 1203'te Herat'ta bulunduğu esnada hayatını kaybetti. Sultan Muizeddin'in ağabeyi adına Hindistan'da gerçekleştirdiği başarılı fetih hareketleri neticesinde Sultan Gıyaseddin'in hâkimiyeti Hindistan'ın kuzeyinden Çin sınırlarına, Horasan'dan Hürmüz Boğazı kıyılarına kadar uzandı.
...
Sultan Gıyaseddin ve Muizeddin kardeşler başlangııçta Kerramiye mezhebine inanmaktaydılar. Ancak Sultan Gıyaseddin Şafii mezhebinin öğretilerinden etkilenerek bu mezhebe geçti.
...
Sultan Gıyaseddin Horasan ve Mâverâünnehir'deki ilim adamlarını sarayına davet etmiş ve onları himayesine almıştı. Bu sayede Firuzkuh bir ilim ve kültür merkezi haline geldi. Eğlenceye ve spora düşkün olan Sultan Gıyaseddin'in yazlık başkenti Firuzkuh, kışlık başkenti Zemindaver'di. Zemindaver'de içerisinde köşkler bulunan Bağ-ı İrem adını verdiği bir bahçesi vardı. Cüzcanî'ye göre o dönem dünyadaki hiçbir bahçe bununla mukayese edilemezdi. İçerisinde çam, ardıç ağaçları, fundalıklar ve güzel kokulu bitkiler bulunmaktaydı. Belli zamanlarda bu bahçede av şenlikleri düzenlenirdi.
Sayfa 75Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.