Bir Didem Madak
Satırında karşılaşmak ümidiyle
Bilmediğim şehirlerin arasından geçerken,
Duygu yüklü otobüsün camından dışarıyı seyrederek okumaktayım bu kitabı.
Yolculukla başlanıp yolculukta biten mükemmel bir kitapsın.
Çocukluğum geçtiği yerlerde okumak ve bir daha çocuk olmayı dilemek seninle.
Gitme eylemini sürdürürken okumaya başladığım ilk satırlarlar;
"Gidecektik, kaçacaktık buralardan
Uzak ülkeler düşlemiştik."
Düşlediği uzak ülkelere yol almak.
Geceyi uzun dizelerle karşılamak
Kışın ortasında, sobanın önünde kitap okuyup içimi şiirlerle ısıtmaya çalışmak.
"Dünyaya bile bir dünya anne lazım"
demişti. Kalbimden alıp ne çok vermek isterdim dünyaya.
'Mutsuzlar için nergis yolla' da demiştin
Bana almış kadar sevindim bu kadar mutsuz olduğumda.
Kalbini büyütmeye çalıştığını, büyüttüğünü,
Büyütmeye şaşırışını.
Ve ardından " Kalbim sanırım büyüyünce sokaklarda ağayan biri olacak."
Bunu sokakta ağlayınca anlıyorsunuz.
"Dünya artık bir daha okul çıkışı gibi kokmayacak mı?"
Demen vardı o zamandan gelecekteki zamanı tahmin edişin ve şu an okul çıkışı gibi kokmayacak olması dünyanın.
Anneye duyulan özlemlerin vardı.
Yeniden çocuk oluşun, kalbini aramaya koyuluşun vardı.
Zamansız gelişlerin, zamansız gidişlerin olduğu, sığındığım bir şiirin dizelerinden duygu yüklü satırlar.