"Dağdaki keskin nişancılarla oyun oynuyordum! Sadece ben değil, sokakta olmak zorunda olan herkes bu şekilde yapıyordu. Zikzak çizerek koşmakta ne kadar başarılıysan, kurtulma şansın o kadar yüksekti. " "Ama o zaman da tam anlayamıyordum, bunlar bizdense sizden olanlar kimler , biz kimiz, siz kimsiniz? Daha düne kadar hep beraberdik. Peki şimdi neden 'biz' ' siz' olduk..." Hani genelde elimize bir içecek alıp geçeriz ya kitabımızın başına, böyle kitapları okurken çay, kahve içmekten utanıyorum. Sıcak evimde, rahat köşeme geçip savaş mağduru 'can'ların yaşadıklarını okurken onlara saygısızlık ediyormuş gibi hissediyorum. #kurşunlarındarengivar #bosnasavaşındaçocukolmak Yazarımız 7 yaşında bir çocukken başlamış Bosna Savaşı. Soykırım desek daha doğru olur.10 yaşına kadar savaşın her türlü halini görmüş, aç kalmış, evsiz kalmış, sevdiklerini kaybetmiş. Yıllar sonra başka hiçbir detay eklemeden sadece hatırladıklarını kaleme almış. Yaşananları birinci ağızdan dinlemek ve o dönem insanların neler yaşadıklarını görmek içimi acııttı. Keşke savaşlar olmasa, keşke yaşananları sonradan okuyup öğrenmek zorunda kalmasak, keşke baştan bir şeyleri değiştirebilsek. Bugün bile çeşitli coğrafyalarda yaşananları az çok biliyoruz.Biz ise birkaç on yıl sonra detayları kitaplardan okumayı, filmlerde belgesellerde izlemeyi bekliyoruz ...İnsanlar türlü şekillerde yok ediliyor ama bazılarının bunu dünyaya anlatmak için bile çaba sarf etmeleri gerekiyor.Koca dünyada kaç milyar insanın arasında ne kadar yalnız ve çaresiz hissediyorlar kimbilir... Anne Frank'in Hatıra Defteri' ni duymayan yoktur. Tüm dünyada tanınan benim de okuduğum bir kitap. O da Yahudi bir kızın Nazi dönemi savaş günlüğü. Ancak bu kitabı okurken şunu düşündüm savaş mağdurları hikayeleri bile bazen ayrımcılığa uğruyor. Her dile çevrilmiyor. Neyi okuyup öğreneceğimize bile biz karar veremiyoruz...

Kurşunların da Rengi VarEmine Seçeroviç Kaşlı · Alfa Yayıncılık · 2013862 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Z.Y.