Yaban Muzu ya da özgün adıyla Banana Brava. Kitap tek bir karaktere yoğunlaşmamış, bir gitar sesi bile sayfalarda sade bir ayrıntı değil, kendi başına bir kahraman oluveriyor. Yazar, kitapta derin düşüncelere dalmayı okura bırakmış, anlattığı olaylar ve mesken tuttuğu konu yeterince derin zaten. Kitabın merkezindeki karakter Joel, elleri piyanonun üzerinde dolaşan bir çocuk olmayı ve zengin yaşamını reddeder. Ardından yabancısı olduğu bambaşka bir yere, son piyano konserini verdikten sonra çeker gider. Gittiği yerde bir dost edinir. Dostu Gregor Joel'i oğlu gibi görür ve ona evini açar. Gregor'un başı ne zaman belaya girse yardımına artık Joel koşmaktadır ta ki son bir yardıma kadar...Joel dostunu da bir gün terk etmek zorunda kalır. Cebinde beş parasız -aynı yıllar önce evini terk ettiğindeki hali gibi- Banana Brava'nın yoluna düşer. Öyle bir yoldur ki bu çok zorlu sınavlardan geçer. Tam ölecek iken bir çiftçi onu kurtarır. Ve kendine gelince bu hale gelmesini sağlayan insanlardan intikam almak ister. Ama kendisine hiç uymayan bir davranışta bulunur ve bu davranış onu vicdanı ve korkusuyla baş başa bırakır. Bedel ödeyecektir hala çünkü. -antikçağ eserlerinde tanrıların karşısında çaresiz bırakılmış insanlar gibi- Kitabın içine biraz geç girsem de iyi ki devam etmişim diyorum. Beni en çok etkileyen kısım şüphesiz Joel'in son kısımdaki hareketi oldu. Acı bir sondu. Kitap, Şeker Portakalı'ndan tanıdığım bir duyguyu tekrardan benimle buluşturdu. Gerçek hikayelerden yola çıkılarak yazılması da ayrı üzücü bir durum.

Yaban MuzuJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 20161,735 okunma

··

498 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eylül