İncelememe başlamadan önce bir türlü anlam veremediğim bir şey hakkında birkaç söz etmek istiyorum. Bu güzel kitabın yarım bırakılanlar listesinde birinci sırada olmasına epey şaşırdım. Çünkü içinde her türlü duyguyu barındıran mükemmel bir kitaptı bu kitap. Hayatımın geri kalanında birkaç kez daha okuyacağım bir kitap oldu. Lütfen yarım bırakanlar ikinci bölüme dek sabırla okumaya devam etsin, çünkü gerçekten buna değecek. Ah bir de o noktalama işareti ve büyük harfin kullanılmadığı bölümü... Mü-kem-mel-dii. Sanki Atay söylemek istediklerini orada daha açık bir ifadeyle anlatmıştı Selim üzerinden. 🕊 Yanlış zamanda başladığım doğru bir kitaptı bu yüzden tekrar tekrar okuyacağım. :) Evet, incelememe başlayabilirim. Her birimizin, kıyısından köşesinden birer "Tutunamayan" olduğu gerçeğiyle yüzleştim bu kitabı bitirince. Tutunamayanlar öyle bir grup ki hem kendi hayatlarına tutunamamış, hem de insanların hayatındaki yerlerine tutunamamışlar. Ya da tutunamamaktalar/tutunamamaktayız. :) Yer yer gülme krizine girdim Atay'ın ince mizahı sayesinde :) ,kendi deyimiyle "sense of humour" . Mr.Atay, I loved your sense of humour and I love this during my life... :) Bu kitaptan çok etkilendiğimi ise, kendimi Selim ve onun gibilerin yerine koyabildiğimi anladığımda daha doğusu hayattaki her ayrıntıdan duygusal olarak etkilendiğimi fark ettiğimde anladım. Evet, ben de Selim gibiydim: her bakışı , sözü, ayrıntıyı onbinbeşyüzkerekafasındaatıptutanbirisi idim. Ama aslında bu o kadar kötü bir şey de değildi, umursamaz olmaktan hayli güzeldi. En azından duygularımla varım ve yok olacağım. Belki de içimizde nice Selimler, Turgutlar var. Her birisinin hikayesi farklı olsa da hepsinin ortak bir noktası var : yarım kalmışlık duygusu. Evet, tutunamayanların hepsi, içinde yarım kalmışlık duygusunu barındırıyor daha doğrusu bu duyguyla savaşıyor. Selim'in "O" dediği de yarımlıkları. Yarım kalanlar insanı zamanla yiyip bitiriyor. Hayatta; geç kalmak ve yarım kalmak , güçlü etkiler bırakır insanda. Boş veremeyeceği kadar hem de... Selim, yarım kalmasa kendini intiharla tamamlamaya çalışır mıydı? Ya Turgut, içindeki söyleyemediği duygular olmasa kendini Selimlikle ve onun yaşadıklarını araştırma işiyle mükellef tutar mıydı? Hayır! O da herkes gibi üzülür, 'ah' 'vah' der; hayatına devam ederdi. Ama edemedi çünkü eksik bir şeyler vardı hayatında, tamamlanmayı bekleyen. Son olarak birkaç kelam daha ederek incelememi sonlandıracağım. Zaten Oğuz Atay'ı ve bu kitabı incelemek bana düşmez fakat ,naçizane, duygularımı paylaşmak istiyorum; bu kitabı okuyunca bende uyanan duyguları... Yaşamadığımız hayatları yargılamayı bırakana dek birilerinin duygu dünyasının yıkıcısı olmaya devam edeceğiz. Herkese anlayış ve sevgi diliyorum. Selim! Seni çok sevdim. Ve Selim gibiler sizi daha iyi anladım bu kitabı okuyunca. İyi okumalar dilerim. Kesinlikle okunması lazım olan bir eser. İyi ki vardın/varsın Oğuzcuğum Atay. :) —> “Şu anda sana güzel bir söz söyleyebilmek için on bin kitap okumuş olmak isterdim. Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.” (sayfa 113)

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202061,6bin okunma

··

26 görüntüleme

Merve

@Merve44d ·

17 Şubat 2021 22:13

Kitabı okumayı düşünüyordum zaten incelemeni okuyunca kesinlikle okumaya karar verdim.

gaye5

@gayeyslyrttr ·

17 Şubat 2021 23:49

Kesinlikle tavsiye ediyorum. Çok enteresan hisler uyandırıyor insanda, içten ama bir o kadar da realist bir kitap. İyi okumalar dilerim, beğenmene sevindim 😊

2 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gaye5