Gönderi
Sahi aşk neydi, sevgi neydi? Böyle güzel seven adamların yanında bizim sevgilerimizin basit kalması oldukça tabii değil miydi?
Ümit Yaşar'ım... Sevdasını sadakatle taçlandıran Oğuzcan'lım. Hem delicesine çok severken, hem biraz sitemli ve sevdiğine kırılmışken, belki bir ayrılık eşiğindeyken yahut yine kesinleşmiş bir ayrılık ertesinde. Ne tür bir vaktin içindeyken okursan oku, satırlarında kendini selamlayabileceğin bir eser.
Sevda böyle güzelken, özlem böylesine güzelken, ayrılmak şöyle dursun varlığını bilip bununla yetinerek sevmeyi ölümsüz kılmışken bu güce kim nasıl direnebilir ki?
Hem şiir hem nesir sevdalıları edinin, okuyun. Ne çok şey öğrenirsiniz "gerçekten sevmek" üzerine. göreceksiniz her biriniz yineleyecek; Kim istemez bir Oğuzcan tarafından sevilmeyi... diye.
Bu kitaba biraz fazla anlam yüklediğim için çook uzun vakitler geçti bitmesine kadar. Sevdim okudum, üzüldüm okudum, kırıldım okudum, fark edilmedim unutuldum belki ertelendim açtım yine okudum. Hep mi omuz olur bir kitap, her duyguma ait mektuplar nasıl buldum "SAHİBİNİ ARAYAN MEKTUPLAR" kısmında.
Baştaki şiirlerde ne çok sevgi doldumsa, mektuplarda özledim sevdiğim bireyi. Ağladım mektuplarda, geri döndüm mektuplarda, özledim dedim mektuplarda, sev beni demektense seviyorum bu yeter dedik Oğuzcanla. Ne çok his vardı içinde. Ne anlık değişimlere şahit oldu sayfaların altını çizen kalemim. Ama nasıl en çok sevdiklerimizle sınanmışsak, her sayfada en çok sevmekle yüzleştik!
AH SEVDİĞİM ŞİMDİ TAM GAZA GELİP ZAMANI SÖYLEMENİN:
"Bu şehirde sevmeyen ya da seni tanımayan yaşadım demesin. Ölüler susmasını bilmeli."
·
40 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.