Kolıma öyküleri, okurken bırakın acıma duygusunu, bildiğim bütün duyguların donduğunu hissettim. Açlığın ve soğun insana neler yaptırabileceğini; sürgünde, hapishanede yanınızdaki insanların sonlarının ne olduğunu ama nasıl olacağını bilmeden okumak, durup saatlerce boş boş bakmama neden oldu. Sayısız insan hayatı yok olup giderken toprağın değil, taşın insanı daha iyi sakladığını öğrendim.
