¶¶Kimi zaman çocuğum Bir müzik kutusu başucumda Ve ayımın gözleri saydam. Kimi zaman gardayım Yanımda bavulum, yılgın ve ihtiyar. Ne zaman bir dosta gitsem, Evde yoklar.¶¶ ¶¶Baktım annem yoktu yanımda; Sırtımda bahriyeli giysimle, Ben bir kez kayboldum çocukluğumda¶¶ Yazdığın her mısra da bir sen yaşatmayı nasıl başardın ki Altıok?.. Çoğunluğa hitap ederken yalnızlığını yazmışsın hep. Kendi üzerinden bizim benliğimize... Dünya bir gurbetti ama Metin Altıok gurbetinde gurbetinde yaşadığını şiirlerinde öyle hüzünle hissettiriyor ki, ne acı bir yere ait olduğunu hissedememek. İnsan ancak bir yerlere ait olduğunu hissettiyse anlıyor bunun yokluğunu çekenin acısını. Çocukluğunda anneden görmediği, yaşamadığı sevgiyi anlattı şiirlerinde, babasına bir nebze de tutunarak. ¶¶Ölümü arayarak geçti Bunca yılım. Kötü annem Beni komşunun oğlu kadar seven, Yok olan babamdı belki Ölüm tutkumu pekiştiren.¶¶ “Arkadaşı Mehmet Taner’e anlattığı trajik hikayede olduğu gibi… Ki bu hikaye, şairin sonu düşünülerek okunduğunda söylenecek söz bırakmaz insana: “Biliyor musun, beni kaynar kazanda kaynattılar” dedi Metin Altıok birden. Yüzü karmakarışıktı… Küçücük bir çocukken, İzmir taraflarında, annesiyle babası tarladaki işleriyle meşgulken, bir ağacın altına bırakmışlar onu. O yaz sıcağında, bir akrep tarafından sokulmuş: Akrebin zehrini alsın diye, çevredekiler, ateşin üzerine koydukları bir kazan dolusu suya sokup, suyu kaynatmışlar… Gözyaşlarına boğulmuştu, “Küçücük yahu, daha küçücük bir beden suda kaynatılıyor, düşünsene” demişti” “Kız kardeşi Meral Altıok’a “On taneden fazla şiir kitabı çıkarmayacağım, elli yaşından fazla yaşamayacağım, ölümüm yatağımda sıradan bir ölüm olmayacak.” demiştir Metin Altıok. Dediklerinin hepsi de çıkar ne yazık ki. Metin Altıok bilir gibidir başına gelecekleri. Sadece bu sözüyle değil, şiirleriyle de anlatır, kendisini bekleyen sonu.” Eşim dediği insan bile bu yolda yalnız bıraktı onu, diğer bütün aydın arkadaşları gibi üzerine bir türlü oturtturulmayan dayatmaları haykırdı ateşler içinde yandığı son dakikaya kadar. Seni yakanlar cehennem ateşlerinde yansınlar, hani derler ya beddua ederken ”Huzur mahşerde rahat yüzü görme” diye. Görmeyin rahat yüzü. Eğer hala varsa bir parça insanlığınız hapsedin kendinizi kendi zindanlarınıza son nefesinizi verene kadar. Kendi pisliğinizde boğulun. Saygı, sevgi, hürmetle yad ediyorum seni bir acıya kiracı olan kıymetli insan :(( Okur kalın.

Bir Acıya KiracıMetin Altıok · Yapı Kredi Yayınları · 20002,558 okunma

··

2.424 görüntüleme

Lina

@Lina_se ·

19 Şubat 2021 09:57

Bazi kişilerin uzunca tanımlara sıfatlara ihtiyacı yoktur .. Ismini söylemek yeterlidir. Metin Altıok gibi.

Ayfer

@Ayferbes ·

19 Şubat 2021 10:15

✌🏻🍀Yakın zamanda tanıdım ve gerçekten de dediğin gibi...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.