Kitabı okumaya hem kitaba hem de Charles Bukowski'ye hayran olarak başladım. Kitap'ta yer edinen öyküler'in beni üzmesine mi yoksa şiirlerin içinde ki çaresizliklerin beni üzmesine mi üzüleyim karar veremedim kitabı okurken. Kim ne derse desin kitabında bana göre çaresizliği anlatmış Charles Bukowski. Yaşama karşı içinde bir his uyanamayan sabaha kadar kitap yazmakla uğraşan, saat 10' a kadar da uyuyan hatta saat 10'dan önce uyandırıldığına sinirlenen bir adam var en çok da o adam yıktı beni. Veya bir aktörü çok sevdiği için öldüren, ona neden diye sorulduğunda da "Bilmiyordum. Çok büyük bir oyuncuydu. Onu seviyordum." demesi...Farklı yaşamlara göre farklı çaresizlikler...
