Bu kitabı bu kadar geç okuduğum için o kadar üzgünüm ve kendime o kadar kızgınım ki... Bu kadar popüler olmasının yavan, çabuk sindirilebilir olmasıyla değil, inanılmaz duygular yaşatmasıyla, masumiyeti ve şevkâta olan açlığı saf bir şekilde anlatmasıyla alakalı olduğunu da çok geç anlamış oldum. Çocukluğumuzun ilk 5-6 yılı birçok gelişim kuramına göre hayati derecede önemlidir. Bu yıllarda çevre ile kendi sınırları çerçevesinde şekillenen kişiliğimizin, gelecekte kim olacağımızı belirlediğini söylerler. Bu yıllarda en çok ihtiyaç duyduğumuz şevkât ve ilginin bizi yeterince doyurmasının öneminden bahsederler. Aksi takdirde masum bir çocuk olamaz, duygularını derinlere gömmüş, adeta duygu kabızı olan bir yetişkine dönüşürmüşüz. İşte Zezé'nin olmasından en çok korktuğum şey buydu. Hayatında kendisini olduğu gibi gören ve kabul eden, sırf kendini göstermek için yaramazlık yapmak zorunda olmadığı birini bulmanın huzuruyla iyice mutlu olan Zezé, çektiği sıkıntılara rağmen hor görülmemiş, aksine daha da kabullenilmişti Portuga'sı tarafından. Bu nedenle ki Portuga onun her şeyi oluvermişti. Onun yanında her ne kadar yetişkinmiş gibi konuşsa da konuşmalarının altındaki masumane ve hayalperest çocukluğu yine de görülebiliyordu. En kıymetli sevgi de böyle değil midir zaten? Bulunduğunuz ortama ayak uydurabilmek için ne kadar rol yaparsanız yapın, sizin derinlemesine gören ve o halinizle kabul eden birine sahip olmak... Son olarak söylemek istediğim, hiçbir çocuk yetişkin bilinciyle hareket etmemeli. Yetişkinlerin, duygulardan mahrum kalınmış düşünme biçimine bu kadar çabuk erişmek zorunda kalmamalı. Ah Zezé, küçücük yüreğinin bu kadar ağır bir yükü kaldırmak zorunda kalması ne acı...

Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022229,7bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selda