Kitabın kapağı, kokusu, ayracı.. Herşeyi gel beni al ve oku diye bağırıyordu bende dayanamayarak alıp okudum. 188. sayfaya geldiğimde kızım Nihan artık yeter acı çektiğin git bir pastane aç sende kurtul bende diye isyan ettim resmen. Sanki yakın bir arkadaşınızı dinleyip öğüt veriyormuşşunuz gibiydi. Okuması keyifli ve içindeki tariflerle de ağız sulandırıcıydı. Fakat bazı yerlerinde ben Nihan'dan çok Ümit'in neler hissettiğini merak etmiştim keşke biraz onun duygularını da yer verilseydi. Onun dışında kitap bir günde bitebilecek akıcılığa sahipti. Herkese keyifli okumalar.
