Sohbetini özlersiniz bazı delilerin. Kahkahayla ve sevgiyle ışıldayan gözlerini, sakınmasız küfürlerini, dolu dolu öfkelerini, yalınlıklarını, statü/mevki iplemeden dosdoğru gidişlerini ve en çok da gözlerinin üzerindeki belli belirsiz buğuya mıhlanmış hüzünlerini. Tımarhaneler insan müzeleridir. Yüzler, yüzler, yüzler. Ve deliler. Deliler hiçbir zaman akılsız değildir. Ve deliler her zaman deli de değildirler. Ve hele bazı deliler icap ettiğinde yani akıllarının başlarında olduğu dönemlerde deliliklerini taklit de edebilirler. Deliliklerini kullanabilirler diyorum. Ne sandınız? Delileri yabana atıyorsunuz. E atın! Onlar orada dururlar mı bakalım?
Sayfa 30 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
·
36 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.