Anlaşılan o ki, Peyâmi Safâ Türk İnkılâbı'nın millete anlatımının zayıf olduğunu görmüş ve bunu kendine dert etmiş hele bu durumu görüp de dertlenmesi gereken mercilerin bu durumu pek önemsememesi onu daha da dert sâhibi yapmış ve bu eseri kaleme almış. Fakat bazı hükümler -bana göre- zorlama bir şekilde yapılmış ve kitap o dönemin (1935-1940)
