Buket Uzuner'in kitaplarını okurken kendiliğinden akıp giden, zorlamayan, bir kamera kaydıymış ve tanıdıkmış hissini veren anlatımlarını çok sevmişimdir. Karakterleri o kadar doğal gelir ki bana her an karşılaşabilirmişim gibi hissederim. İstanbullular romanı da bu anlamda bir Buket Uzuner klasiği.
Hiçbir ortak noktaları bulunmayan, aksine
