Uzaya yayılan insanlığın küçük bir bölümü, artık unutulmaya yüz tutmuş olan Dünya’ya geri dönüp seçkinci, aristokratik bir düzen kurarlar. Çok az sayıda soylu, onlara besin sağlayan “Köylü”ler, teknik işlerini gören “Mek”ler, süs eşyası gibi kullandıkları zarif ve kırılgan “Feyn”ler ve ulaşım işlerinde kullanılan “Kuş”lar. Kalelerinde güven içinde yaşayan soylular dışındaki tüm bu “sınıf”lar, başka gezegenlerden getirilmiş ve genetik olarak değiştirilmiş, insan olmayan yaratıklardır. Ama günün birinde, tüm aletlerin, makinelerin bakımını ve onarımını yapan “Mek”ler ayaklanmaya karar verirler. Hayatları boyunca bir tek alete bile ellerini sürmemiş olan, bunu bir tür aşağılanma olarak gören soylular ne yapacaklardır şimdi? En Son Kale ya da özgün adıyla The Last Castle, 1966 yılında Galaxy Science Fiction dergisinde yayımlandı. Jack Vance, bu eseriyle aynı yıl Nebula En İyi Novella; 1967’de ise Hugo En İyi Novelette ödülünü kazandı. Yazar bizleri Meks adlı köleleştirilmiş bir uzaylı ırkı tarafından desteklenen ve yüksek teknolojili kalelerde yaşayan zengin soyluların gelecekteki uygarlığına konuk ediyor. Bu uygarlık şatafatın, refahın, lüksün ve 16. Louis dönemi lümpenliğinin hat safhaya vardığı bir noktadadır. Gelişmiş teknolojinin ve köle sınıfının yarattığı imkanlarla kendilerinden bîhaber duruma gelen soyluların vaziyetini, bu Lale Devri vaziyetini değiştiren de bekleneceği üzere bir isyan hareketi olur. 1997 yılında Metis Bilimkurgu Serisinin on sekizinci eseri olarak yayımlanarak yerli bilimkurgu okurunun beğenisine sunulmuştur. İncelemenin devamı için: bilimkurgukulubu.com/edebiyat/kitap-...

En Son KaleJack Vance · Metis Yayınları · 199738 okunma

·

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emre Bozkuş