ilkokulda kendini geliştirmenin sayısız yolu ve kaliteli bir hayatın yüzlerce çeşidi olmasına rağmen, okuldaki en temel öğe “yapma!” sözcüğüyle kendisini belli eden sınırlandırmalardır: koşma, konuşma, ağaçlara tırmanma, sert oynama, elini kaldırmadan konuşma, kıpırdanıp durma, yerinden kalkma, pencereye bakma, ayakkabılarını çıkartma, sınıfta bir şeyler yiyip içme, gülme, geç kalma, hızlı okuma, yoldan çıkma, “sıkıldım!” deme, büyük çocukların arasına karışma, şikayet etme, sınıfa oyuncak getirme vs.
bunların yanı sıra bir de ima edilen “yapma!” emirleri vardır: kendi düşüncelerini üretme, kendi tercihlerini yapma, öğreneceğin konularla ilgili kendi sorumluluğunu üstlenme. sonu gelmeyen trampet sesi gibi, okulda da takvimdeki günlerden daha fazla “yapma!”lar vardır.
Sayfa 199Kitabı okudu
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.