Okuduğum ilk Gürcü romanının sonundan merhabalar? Gürcü yazar ve çevirmenin kaleminden çıkan bu kitap, yarı günlük özelliği taşıyor. Küçük yazım ve anlatım bozukluklarına rağmen akıcı bir kitap lakin, değiştirilip değiştirilmediğini bilmediğim sokak ve cadde isimlerinin sıklıkla tekrarlanması bu akıcılığı sekteye uğratmış. Devamı var mı yok mu onu da bilmiyorum, umarım "Ben Oyum"a yakışır bir devam söz konusudur... 13 yaşında bir kız çocuğunun 20 yaşındaki bir gence olan hayranlığına "aşk" denmesini hastalıklı bulsam da Gürcistan şartlarına ve kitaptaki yaşam biçimine bakıldığında bunu normal karşılamakta fayda var, aksi takdirde okumayı sürdürmekte zorlanabilirsiniz. Öyle ki okuldaki eğitim, aşk şiirlerinin çevirisinden ibaretti anladığım kadarıyla... Kitapta dikkatimi çeken birçok ayrıntı vardı; ana karakter olan kız çocuğunun aile yapısı, terapist olan annesinin, kızının daha da içine kapanmasına neden olması... Babanın haftada bir kere, bir gün eve uğraması... Annenin, baba üzerinde de var olan, her şeyi kontrol etme çabası... Kız ve erkek çocuğu ayrımı... Tüm bunlar kitabı bir aşk romanı olmaktan öteye taşıyor. ..ve "Ben Oyum" o 13 yaşındaki kızın, yıllar sonra geriye dönüp duygularını değerlendirmesi, tüm bunları yazıya döküp o duyguların sahibine ulaşmak istemesi. (Arkadaş zoru ve çabasıyla da olsa...) Çok naif duygularla tanıştım ben bu kitapla; küçümsediğim duygularla... Tam da kapılmışken o duygulara... Kitaba kaderci bir son biçemezken daha... Bir sonraki zoraki incelememde görüşebilmek umuduyla... :) Kitapla...

Ben OyumNaira Gelaşvili · Alabanda Yayınları · 201711 okunma

·

330 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mrs. C.S.K.