Ah Zweig, yine paramparçayım...
Öyle uzun uzun yorum yazmayacağım ama söylemek istediklerim var. Psikoloji denince aklıma ilk gelen yazarların başındasın, bir insanın yaşamadığı halde yaşanmışlıkları böylesine yazması nasıl mümkün olabilir? Bence olamaz, sen yazdığın her kitapta aslında kendini anlatıyorsun. Yaşadığın o psikoloji, o buhran, bunalım, çöküş... ve bitiş! İntihar eden bir adamın yazdıklarını tekrar tekrar okuyun arkadaşlar, anlatmak istediği şeyler var. Okuyun, iyice okuyun. Kalbime dokunan bir kitap daha, ben bu adamı ömrümce okusam da bıkmam, anlatmak istediklerini anlamak istesem de anlamam. Çünkü ben bir Amok Koşucusu değilim!..
