Her şeyin birbirine karıştığı bir yer var: âşığın ve maşukun, kalbin ve Tanrı’nın birbiriyle içselleştiği bir yere geliniyor. Orada ağlayan ve ağlatan, seven ve sevilen, seven ve sevdiren, kıskanan ve kıskanılan, av ve avcı, avlayan ve avlanan hep aynı şey oluyor veya aynı şeye dönüşmüş oluyor. Bütün bunlara kalbin marifetleri olarak bakmak mümkündür.
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.