Gönderi
Barış İnce’nin ikinci kitabı, benimse okuduğum ilk kitabı Sarsıntı. Arka kapak yazısında beni epey meraklandırdı. Zaten kısacık bir kitap olması da okumam için ekstra bir şevk oldu. Birkaç saat içerisinde bitirdim kitabı. İsminin etkisinin ise son sayfalara doğru verdi.
Sarsıntı ilk bakışta bir kaçışı anlatıyor gibi görünüyor. Aslında bu hem doğru hem değil. Evet fiziksel bir kaçış var, bunu okudukça anlıyoruz. Sonlara doğru ise ruhi bir kaçış olduğunu da görüyoruz. Ben bu anlamı çıkardım açıkçası. Ancak olayları bir bütün açısından değerlendirirsek de kaçıştan ziyade eksik sonlu bir hikayeyi tamamlamaya dönüş diyebiliriz. Evet buraları hep bilerek merak edin diye üstü kapalı yazdım :)
İsimsiz bir adamız var ve dört arkadaş ilk sahneden itibaren bir masada diyalog halindeler. Tartışmalarla devam eden bu konuşma bölümleri dışında kitabın ara sayfalarında ana karakterimiz ve o dört arkadaştan biri olan Levent’in günlüklerinin bölümlerini okuyoruz. Eş zamanlı devam eden bu olaylar arasında ise bağlantı kurmaya çalışarak sona ulaşıyoruz.
Kitapta fazlaca konu işlenmiş durumda. Cinayetler, tarikatler, aşk, dostluk, ada hayatı, deprem ve hepsiyle sarsılan hayatlar.
Kitabın ilk sahnesi olarak belirttiğim masa etrafındaki sohbet sahnesi ise ben de bir film sahnesi izlemi bıraktı. Kafamda hemen kurgulayabildim ve bunu çok sevdim.
Sarsıntı bir hızda okunan ve etki bırakan bir öykü, denemenizi tavsiye ederim.
Herkese keyifli okumalar dilerim.
·
25 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.