Gece kendini sessizliğe bürüyünce,
Sessizlik geceye amade. .
Ve en derin çığlıklarla,
Bezeli siyahlarla,
Kimsesiz insanlarla,
Boş sokaklarda,
Zamanı yolcu ediyor ilerleyen kulvarında. . .
Öyle ya,
Bu giden zamana kayıtlı bir ilerleyiş,
Bu giden yalnızlığa, sessizliğe adanmış bir ömür. .
Bu giden boş vagonlu bir tren yolculuğu,
Bu giden dünyanın ona biçilen son demleri. . .